وینگ چون چیست؟
سیستم بی نظیر دفاع از خود که در آن، شخص میتواند بر اساس فیزیک و خصوصیات منحصر به بدن خود، در سریع ترین زمان ممکن و با کمترین تعداد دفعات حمله و مصرف کمترین میزان انرژی، در آن واحد هم از خود دفاع کند و هم زمان حمله هم انجام دهد، به نوعی وینگ چون نامیده می شود.
همچنین سیستم آموزشی وینگ چون به گونه ای است که فرد میتواند بدون در نظر گرفتن سن، جنس و جثه خود، در آن اصول اولیه مبارزه و دفاع شخصی را بیاموزد تا بتواند به راحتی با استفاده از نیرو و قدرت حریف از خود محافظت کند.
اساس کار وینگ چون بر پایه سختی و نرمی بنا شده است. به این معنا که هنرجو می آموزد که هنگام مبارزه، در حالی که قوی بودن و داشتن قدرت لازم برای دفع نیروی حریف مهم است، همواره باید نرمی و انعطاف هم داشته باشد تا بتواند بدون استرس و نگرانی عکس العمل سریع داشته باشد. همچنین بتواند از ضربات حریف کنار رود و با بازگرداندن نیروی حریف به خودش او را مغلوب کند.
وینگچون به گونه ای بیانگر دایره یین و یانگ می باشد، دایره ای با دو قطب متفاوت ولی مکمل، دایرهای که همیشه در چرخش ابدی هستند، مانند انرژیی که از حریف میگیریم و به خودش باز میگردانیم. ادغام دو سر پهن و باریک دو رنگ و چسبیدن دو قطب متفاوت، القا کننده حس لامسه و انرژی “چی” می باشد.
یکی از اصول بنیادین هنرهای رزمی جمله ی “نرمی و ملایمت بر سختی و زمختی غلبه میکند ” است و بیانگر این قاعده مهم وینگچون کونگ فو که «در مقابل نیروی زیاد مقاومت نکن» می باشد.
نکات مهم در آموزش وینگ چون:
- یکی از مهمترین آموزشهای این رشته این است که بهترین دفاع شخصی درگیر نشدن است. و گر در صورت لزوم و به ناچار مجبور به مبارزه شدید در آن زمان بهترین دفاع، حمله است.
- تمرینات این رشته ورزشی بیشتر بر اساس مبارزات خیابانی برنامه ریزی و طراحی شده است. مبارزات خیابانی، مانند مسابقات نیست که تن به تن باشد و دارای قوانین خطا، زمان مبارزه و حریف مشخص باشد. در خیابان ممکن است چند نفر هم زمان به فرد حمله کنند و نمی گویند که کدام قسمت از بدن را هدف ضرباتشان قرار میدهند و شما هم هیچ محافظی برای پوشاندن بدن در مقابل ضرباتشان ندارید. در نتیجه این شما هستید که در لحظه باید تصمیم گیری کنید که چه کاری انجام دهید.
- همانطور که گفته شد، وینگچون هنریست که هر فردی بدون در نظر گرفتن سن و جنسیت و جثه، میتواند آن را آموزش ببیند. مهم نیست از چه سنی وارد این رشته ورزشی شوید، پیر یا جوان، هر کس به نوبه خود میتواند بهترین استفاده را از آموختن این رشته ورزشی داشته باشد. هر کس با هر شرایط بدنی می تواند اینکار را انجام دهد.
- در وینگچون میآموزید که ممکن است حریف شما چند برابر شما جثه داشته باشد و شما مشخصا نمی توانید با زور با او مقابله کنید، پس مانند آبی در رودخانه که سنگ بزرگ روبرویش را دور میزند تا راهش را پیدا کند، شما هم بتوانید در شرایط پر استرس هنگام مبارزه با خونسردی، حفظ آرامش و هوشمندانه با پیدا کردن فضای مناسب و درست، با ظرافت و سرعت، ضربات او را دفع کرده و با نیرویی که او وارد کرده است به همراه نیروی خودتان با ضربهای قویتر، نیروی وارده را به حریف باز میگردانید.
از آنجا که موسس وینگچون یک بانو بوده است، اساس کار وینگچون بر پایه سختی و نرمی بنا شده است. یعنی انعطاف لازم در برابر نیروی قدرتمند حریف و همچنین سختی به معنای داشتن قدرت و استحکام لازم برای دفع نیروی حریف.
وینگچون بر اساس قوانین مهم فیزیک و ریاضی همچون هندسه و مثلثات و… پایه گذاری شده است. از آنجایی که علم در طی زمان پیشرفت میکند، این سبک بی نظیر هم در طی زمان تغییرات بسیاری داشت و دائما در حال تکامل و پیشرفت بوده و هست. وینگ چون تا همیشه بعنوان بهترین و کاملترین و کاربردی ترین سیستم دفاع شخصی در جهان خواهد بود و به خصوص از زمانی که وارد اروپا شد این روند تکامل و پیشرفت کاملا مشهود میباشد.
در وینگچون بیشتر بجای تاکید بر دیدن و تمرکز بر خود حریف، تاکیدمان برای پیدا کردن فضای منفی اطراف اوست. گویی به دنبال فضایی خالی میگردیم تا خود را در آن موقعیت قرار بدهیم و بتوانیم فضای مناسب برای دفع حمله حریف و حمله خود را در زمان مناسب محیا کنیم.
(پی نوشت فضای منفی: اصطلاحی در طراحی که اشیاء و سوژه هایی را که قصد طراحی آنها را داریم تحت عنوان فضای مثبت تلقی میکنند و فضای خالی اطراف و یا زمینه سفید کاغذ را فضای منفی میگویند)
یک ویدیوی آموزشی از استاد اولاد ببینید:
چهار اصل بنیادین انرژی در وینگ چون کونگ فو چیست ؟
- از نیروهای خودت رها شو (آرامش در حین مبارزه).
- از نیروهای حریفت رها شو.
- استفاده از نیروی حریف بر علیه خودش.
- اضافه کردن نیروی خود به نیروی حریف
5 مرحله در مبارزات وینگ چون:
- مرحله اول زمانیست که فاصله شما با فرد یا افراد مقابل زیاد است و شما بتوانید فقط با گفتگو، ماجرا را به خوبی تمام کنید. استاد واقعی کسی است که با وجود داشتن مهارت و قدرت بدنی بالا، در مواقع اضطراری فقط با کلام حریف را از درگیری منصرف کند. (بهترین دفاع درگیر نشدن است)
- مرحل دوم، مرحلهایست که فاصله با حریف به اندازه ای باشد که پای شما به بدن حریف برخورد کند.
- مرحله سوم مرحلهای ست که مشت و دستها به او برخود کند.
- مرحله چهارم، آرنج و زانو
- مرحله پنجم، مرحله خاک و یا زمین است که اگر به زمین خوردی و یا حریف به زمین خورد چه تکنیکهایی به کار گیرید.
تمام مراحل دوم تا پنجم فقط در صورتی اتفاق می افتد که مجبور به مبارزهای ناخواسته شوید. مبارزهای که شروع کننده نیستید و طرف مقابل شما هدفش مبارزه و یا حتی نابودی شما باشد.
چهار اصل اساسی مبارزات وینگ چون:
-
وقتی راه باز است، به جلو حرکت کن و حمله کن. (البته با در نظر گرفتن فاصله از حریف)
- وقتی راه بسته است، نزدیک حریف شو و با او در تماس باش. (چسبیدن به حریف)
- در مقابل نیروی زیاد مقاومت نکن و تسلیم شو و در عوض آنرا هدایت کن.
- وقتی حریف مجبور به عقب نشینی شد قدرتش کم میشود، پیشروی کن و پیروز شو.
تمام مراحل دوم تا پنجم فقط در صورتی اتفاق می افتد که مجبور به مبارزهای ناخواسته شوید. مبارزهای که شروع کننده نیستید و طرف مقابل شما هدفش مبارزه و یا حتی نابودی شما باشد.
تمرینات وینگ چون
یکی از خصوصیات زیبا در تمرینات این رشته، این است که به دلیل همزمانی استفاده از دو دست، به نحوی تعادل در بدن ایجاد میشود و دلیل آن استفاده همزمان از نیمکرههای مغز است و همچنین شما یاد میگیرید که در درگیریها چگونه همزمان در هنگام استفاده از دستها، از پاها نیز استفاده کنید و این نیاز به تمرکز بالایی دارد، به نوعی شما یاد میگیرید در حالی که یک بدن دارید، دو نفر باشید (بالاتنه و پایین تنه) گویی که دستها و پاها به صورت هماهنگ، هم کار خودشان را انجام میدهند و هم مکمل هم هستند.
در وینگچون تمرینات متنوعی وجود دارد که همگی جزء تمرینات اصلی هستن و نباید هیچکدام را کمتر یا برتر از سایر تمرینات دانست و در تمام این تمرینات نیز به تقویت تعادل و استفاده همزمان توسط دست ها و پاها برای دفاع و حمله می پردازد.
-
گروهی از تمرینات در واقع حرکات اصلی وینگچون میباشند (نشستها، گارد، چهار دفاع اصلی دست و…).
-
گروه دیگر فرمها هستند که تا قبل از درجه تکنیسینی، دو فرم اصلی سیونیمتائو و چامکیو و یک فرم مکمل به نام (foot work این فرم بعد از ورود به اروپا و در سازمان EWTO توسط پرفسور کرنشپشت ابداع شد است).
-
گروه دیگر تمرینات به نوعی تکنیکهای مبارزهای را القا میکند (لاتسائو) و برخی هم برای تمرین دادن و تقویت حس لامسه و انتقال نیرو (دانچی، پونسائو و چیسائو).
زمان آموزش هر کدام از این تمرینات نیز با تشخیص مربی است که با توجه به پیشرفت شاگردان آموزش دهد.
لاتسائو:
این فرم نیز بعد از ورود به اروپا و در سازمان EWTO توسط پرفسور کرنشپشت ابداع شد. لاتسائو بیشتر حالت حمله و دفاع سریع دارد و تماس دست هنرجویان دائما در حال قطع و وصل شدن است و انتقال نیرو از طرف مقابل، پرانرژی و ضربهای است و در فاصله نزدیک تمرین میشود، به طوری پای دو هنرجو با هم در تماساست.
چیسائو:
در تاریخ هنرهای رزمی همواره با تمرینات و آموزههای “تمرکز” و “ذن” همراه بوده است. برای همین مبارزان و رزمیکاران متوجه میشوند که تمرینات ذن باعث اجرای بهتر فنون رزمی میشود. وقتی مبارز بتواند ذهن و انرژی خود را تنها روی حرکات خود و در زمان حال متمرکز کند، دیگه ترس از شکست و مرگ نخواهد داشت و تمرکز مبارز تنها معطوف به واکنشهای بدنی خود در حین مبارزه خواهد بود.
تمرین چیسائو هم در واقع بر همین فلسفه تاکیید دارد و هدفش تمرکز بر حس لامسه در مبارزه و انرژی “چی” میباشد. به نوعی همان “تمرکز” و “ذن” که در تاریخ هنرهای رزمی همیشه در جریان بوده. حس لامسه از حس بینایی که وابسته نور است، خیلی دقیقتر و سریعتر است. در مبارزات وینگچون دست مبارز، لحظهای از بدن حریف جدا نمیشود تا حس لامسه و انرژی بینشان قطع نشود، پس در این صورت مبارز حتی با چشمان بسته و یا بدون نگاه به حریف، فقط از طرق حس لامسه و نحوه و جهت انتقال نیروی حریف میتواند حرکات او را دفع و در کمترین زمان ممکن به خودش بازگرداند.
در چیسائو دست هنرجویان تماس دائم دارد و لحظهای دستها از هم جدا نمیشود و تمرین بسیار نرم و آهسته و با انتقال نیرو از طرف مقابل جریان پیدا میکند و هنرجویان تمریناتی که در طی تمرینات گذشته خود داشتهاند را میتوانند پیاده کنند.
آموزش آدمک چوبی وینگ چون:
آدمک چوبی وسیلهای است که هنرجویان سطوح بالاتر (بعد از اخذ مدرک تکنیسینی) آموزش آن را فرا میگیرند. آدمک چوبی به نوعی یک حریف تمرینی برای هنرجویان است که بتوانند ضربات حساس و سنگینی که نمیتوانند بر روی هم کلاسیهای خود اجرا کنند را بر روی آن تمرین کنند. ساختار آدمک چوبی، به گونهای برگرفته از اسکلت بدن است.
البته قطعا حریف هوشمند و در حال حرکت نیست، ولی بهتر از آن است که تمرینات و ضریات سنگین را روی حریف تمرینی خود اجرا کنند. اما از طرفی هم میتوان آن را یک حریف قدرتمند و پر انرژی در نظر گرفت و مهارتهایی که تا آن زمان فرا گرفتند، مانند تعادل، زمان بندی، قدرت، سرعت و ساییر تکنیکها رابا آن پرورش دهند
2 دیدگاه. همین الان خارج شوید
دیروز روز مربی بود.
من تنها چیزی که میتونم الان بگم، اینکه، از خدا خیلی ممنونم که استاد اولاد و همچنین، همسر عزیزشون که ایشون اولین استادم بودن رو در مسیر زندگیم قرار داد.
و از استادانم بسیار ممنونم که یه دنیای پر از هیجان و خلاقیت رو بهم نشون دادن، وینگچون. ورزشی که تو زندگی روزمره هم خیلی بهم کمک کرد.
ورزشی که باعث شد کلی دوست جدید و باحال پیدا کنم. ورزشی که بهم یاد داد، برای شروع ورزش و شروع علاقت به چیزی، سن فقط یه عدده. ورزشی که بهم یاد داد که جنسیت تو ورزش بی معنیه. چه زن باشی و چه مرد. حتی اگر سایرین گفتن این ورزش که مردونست یا زنونه، بهشون نشون بدی که کاملا در اشتباه هستن.
ورزشی که بهم جرات مبارزه برای خواستههام و ابراز مشکلاتم رو چند برابر کرد.
و در نهایت باز هم هم از استاد اولاد گرامی و هم همسر عزیزشون برای بودن در زندگیم بسیار ممنونم
روزتون مبارک
درود بر شما. سپاسگذارم از شما. این نظر لطف شماست